Juliusz Rómmel

Odznaczenia

  • Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari

  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polsk

  • Krzyż Niepodległości z Mieczami

  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

  • Krzyż Walecznych (kilkukrotnie)

  • Złoty Krzyż Zasługi

  • Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921

  • Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości 

  • Odznaka za Rany i Kontuzje

  • Odznaka Pamiątkowa Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych

  • Medal „Pro Fide et Patria”

  • Odznaka Pamiątkowa IV Odcinka „Obrony Lwowa”

  • Złota Odznaka Honorowa Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej I stopnia

  • Srebrny Medal Waleczności I klasy (Austro-Węgry)

  • Srebrny Krzyż Zasługi Wojskowej (Austro-Węgry)

  • Brązowy Krzyż Zasługi Wojskowej (Austro-Węgry)

  • Medal Zasługi Wojskowej (Austro-Węgry)

  • Krzyż Kawalerski Orderu Legii Honorowej (Francja)

  • Medal Zwycięstwa

Cytaty:

„Przeszedł różne etapy dowodzenia, już w 1920 r. dowodził naszym korpusem kawalerii. Typ wodza do wykonywania nieskomplikowanych operacji, ale wymagających temperamentu i gwałtowności. Na niego, jako na dowódcę armii można liczyć.”

Pułkownik dyplomowany Stefan Rowecki (późniejszy generał „Grot”)

 

„Energiczna, mocna osobowość. Charakter bez zarzutu. Żwawy i niespożyty. Matka Polka, ojciec pochodzenia niemieckiego, jednakże nastawiony antyniemiecko. Według założeń przeznaczony na wyższego dowódcę, czy jednak stanie na poziomie nowoczesnych poglądów operacyjnych, należy wątpić po obserwacji prowadzenia przez niego wcześniejszych manewrów.”

Charakterystyka niemiecka

 

Juliusz Karol Wilhelm Józef Rómmel vel Rummel

ur. 03.06.1881 r. w Grodnie – zm. 03.09.1967 r. w Warszawie

Ukończył Korpus Kadetów w Pskowie i Konstantynowską Szkołę Artylerii w Petersburgu. W 1903 r. został oficerem zawodowym rosyjskiej artylerii.

W czasie I wojny światowej walczył na froncie austriackim jako dowódca 1 Brygady Artylerii. W 1917 r. przeniesiony do II Korpusu Polskiego. Do Wojska Polskiego dołączył w 1918 r. Przez pierwsza lata dowodził różnymi jednostkami artylerii.

W 1920 r. pełnił obowiązki dowódcy 1 Dywizji Piechoty Legionów. W tym samym roku został mianowany dowódcą 1 Dywizji Jazdy, z którą skutecznie doprowadził do zwycięstwa w bitwie pod Komorowem. W 1929 r. został mianowany inspektorem armii z siedzibą w Warszawie.

W 1939 r. został wyznaczony na stanowisko dowódcy Armii „Łódź”. W czasie inwazji niemieckiej opuścił łódzki sztab bez informacji, dokąd zmierza. Dowództwo po nim objął generał Thommée. Rómmel zjawił się w Warszawie, będąc oficerem najwyższym rangą tytułował się dowódcą jej obrony. Ze względu na opuszczenie swojej armii i wydawane przez siebie rozkazy w czasie obrony stolicy jest postacią bardzo kontrowersyjną. Tuż przed jej kapitulacją organizował ruch oporu.

Po upadku Warszawy wzięty do niemieckiej niewoli. Po wojnie jako jeden z nielicznych generałów dwudziestolecia porozumiał się w władzami komunistycznymi.

Przyjęto go do Ludowego Wojska Polskiego i przeniesiono w stan spoczynku. Zamieszkał w Warszawie. Władze PRL cenzurowały krytyczne oceny wobec zachowania generała w czasie II wojny światowej.

  1. Fot: Zbiory NAC. Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny – Archiwum Ilustracji.
    1929. III Międzynarodowe Konkursy Hippiczne w Warszawie. Generał Juliusz Rómmel (czwarty z prawej) z ekipą francuską przybyłą na konkursy hippiczne.
  2. Fot: Zbiory NAC. Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny – Archiwum Ilustracji.
    1933. Manewry jesienne pod Żółkwią. Generał dywizji Juliusz Rómmel ze swoim sztabem.
  3. Fot: Zbiory NAC. Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny – Archiwum Ilustracji.
    1938. Wręczenie i poświęcenie sztandarów pułkom artylerii na Krakowskich Błoniach. Dowódca 5 Pułku Artylerii Ciężkiej składa przysięgę na sztandar, by wstawszy odebrać go z rąk Inspektora Armii generała dywizji Juliusza Rómmla.
  4. Fot: Zbiory NAC. Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny – Archiwum Ilustracji.
    1933. Święto Kawalerii w Krakowie z okazji 250. rocznicy Odsieczy Wiedeńskiej. Marszałek Józef Piłsudski w rozmowie z generałami. Od lewej: pułkownik Witold Wartha, generał Aleksander Osiński, generał Bernard Mond, marszałek Józef Piłsudski, generał Mieczysław Norwid-Neugebauer, generał Juliusz Rómmel, generał Kazimierz Fabrycy.
  5. Fot: Zbiory NAC. Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny – Archiwum Ilustracji.
    1936. Wręczenie sztandarów pułkom artylerii stacjonującym na terenie VII Okręgu Korpusu w Poznaniu. Generał Juliusz Rómmel i dzieci.
  6. Fot: Zbiory NAC. Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny – Archiwum Ilustracji.
    1928. Generał dywizji Juliusz Rómmel.
Roman<br>Abraham
Roman<br>Abraham
Władysław<br>Anders
Władysław<br>Anders
Mikołaj<br>Bołtuć
Mikołaj<br>Bołtuć
Mieczysław<br>Boruta-Spiechowicz
Mieczysław<br>Boruta-Spiechowicz
Franciszek<br>Dindorf-Ankowicz
Franciszek<br>Dindorf-Ankowicz
Józef<br>Dowbor-Muśnicki
Józef<br>Dowbor-Muśnicki
Józef<br>Haller
Józef<br>Haller
Stanisław<br>Haller
Stanisław<br>Haller
Eugeniusz<br>de Henning-Michaelis
Eugeniusz<br>de Henning-Michaelis
Edmund<br>Kessler
Edmund<br>Kessler
Franciszek<br>Kleeberg
Franciszek<br>Kleeberg
Ludwik<br>Kmicic-Skrzyński
Ludwik<br>Kmicic-Skrzyński
Tadeusz<br>Kutrzeba
Tadeusz<br>Kutrzeba
Mieczysław<br>Linde
Mieczysław<br>Linde
Aleksander<br>Litwinowicz
Aleksander<br>Litwinowicz
Józef<br>Olszyna-Wilczyński
Józef<br>Olszyna-Wilczyński
Gustaw<br>Orlicz-Dreszer
Gustaw<br>Orlicz-Dreszer
Ryszard<br>Paszko
Ryszard<br>Paszko
Józef<br>Piłsudski
Józef<br>Piłsudski
Tadeusz<br>Rozwadowski
Tadeusz<br>Rozwadowski
Stanisław<br>Rouppert
Stanisław<br>Rouppert
Juliusz<br>Rómmel
Juliusz<br>Rómmel
Władysław<br>Sikorski
Władysław<br>Sikorski
Leonard<br>Skierski
Leonard<br>Skierski
Felicjan<br>Sławoj Składkowski
Felicjan<br>Sławoj Składkowski
Wiktor<br>Thommée
Wiktor<br>Thommée
Michał<br>Tadeusz Tokarzewski-Karaszewicz
Michał<br>Tadeusz Tokarzewski-Karaszewicz
Józef<br>Unrug
Józef<br>Unrug
Bolesław<br>Wieniawa-Długoszowski
Bolesław<br>Wieniawa-Długoszowski
Włodzimierz<br>Zagórski
Włodzimierz<br>Zagórski
Lucjan<br>Żeligowski
Lucjan<br>Żeligowski