Leonard Kazimierz Skierski

Odznaczenia

  • Krzyż Komandorski Orderu Virtuti Militari

  • Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

  • Wstęga Wielka Orderu Odrodzenia Polski

  • Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski

  •  Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

  • Krzyż Walecznych (czterokrotnie)

  • Złoty Krzyż Zasługi

  • Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921

  • Odznaka Honorowa Polskiego Czerwonego Krzyża I klasy

  • Odznaka Pamiątkowa Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych

  • Order św. Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie)

  • Order św. Anny II klasy (Imperium Rosyjskie)

  • Order św. Włodzimierza z Mieczami III klasy (dwukrotnie, Imperium Rosyjskie)

  • Order św. Stanisława z Mieczami I klasy (Imperium Rosyjskie)

  • Order św. Włodzimierza z Mieczami II klasy (Imperium Rosyjskie)

  • Order Legii Honorowej III klasy (Francja)

  • Order Legii Honorowej II klasy (Francja)

  • Order św. Sawy I klasy (Jugosławia)

  • Order św. Sawy II klasy (Jugosławia)

  • Order Lwa Białego II klasy (Czechosłowacja)

Cytaty:

„Człowiek o dobrym spokojnym i równym charakterze. Dowodził dywizją dobrze, większymi jednostkami, jak grupą i armią słabiej. Wykształcony oficer, prawy charakter i poczucie honoru wysoko rozwinięte.”

Marszałek Józef Piłsudski

Leonard Kazimierz Skierski

ur. 26.04.1866 r. w Stopnicy – zm. w kwietniu 1940 r. w Charkowie

Naukę rozpoczął w Męskim Gimnazjum Rządowym w Kielcach, po czym wstąpił do armii rosyjskiej. Ukończył Woroneski Korpus Kadetów i Michajłowska Szkołę Artyleryjską w Petersburgu.

Na początku I wojny światowej dowodził drugim dywizjonem 3 Brygady Artylerii Gwardii, zaś w 1915 r. awansowano go na generała majora. Po rewolucji lutowej starał się stworzyć IV Korpus Polski w Rosji, został jednak pojmany przez bolszewików. Udało mu się zbiec i dołączyć do II Korpusu Polskiego w Rosji generała Eugeniusza de Henning-Michaelisa. Jednostka została rozbrojona przez wojska austriackie, zaś Skierski stanął po stronie Białej Gwardii.

W 1919 r. został przyjęty do Wojska Polskiego. W odstępie kilku miesięcy oddalono go do rezerwy i ponownie powołano. W czasie wojny polsko-bolszewickiej dowodził 4 Armią. W czasie przewrotu majowego opowiedział się po stronie obozu Piłsudskiego.

Po przewrocie do 1931 r. był inspektorem armii w Warszawie, potem przeniesiono go w stan spoczynku. Na emeryturze działał w stowarzyszeniach Kościoła Ewangelicko-Reformowanego.

W trakcie kampanii wrześniowej przebywał gościnnie u generała Stanisława Sołłohuba-Dowoyno. Po inwazji ZSRR, Sołłohuba zabiło NKWD, zaś Skierskiego aresztowano i przetrzymywano kolejno w Starobielsku i Charkowie, gdzie zamordowano go w 1940 r.

Postanowieniem Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego został awansowany pośmiertnie do stopnia generała broni.

  1. Fot: Zbiory NAC. Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny – Archiwum Ilustracji.
    1920 – 1926. Leonard Skierski, generał brygady.2/ Fot: Zbiory NAC. Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny – Archiwum Ilustracji.
    Dekoracja wojskowych 1 Dywizjonu Artylerii Konnej im. gen. Józefa Bema w Warszawie. Generał dywizji Leonard Skierski (drugi z prawej) w obecności generała dywizji Juliusz Rómmla (pierwszy z prawej) odznacza zasłużonych oficerów 1 DAK-u krzyżami zasługi, między innymi pułkownika Leona Dunina-Wolskiego (trzeci z prawej) w obecności pułkownika Antoniego Trzaski-Durskiego (pierwszy z lewej).

  2. Fot: Zbiory NAC. Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny – Archiwum Ilustracji.
    1934. Zjazd Ogólnego Związku Podoficerów Rezerwy RP w Katowicach. Trybuna honorowa podczas defilady. Na trybunie w pierwszym rzędzie od prawej widoczni m.in.: generał Leonard Skierski, wojewoda śląski Michał Grażyński, pułkownik Marian Bolesławicz, w drugim rzędzie prezydent Katowic Adam Kocur (drugi z prawej).

  3. Fot: Zbiory NAC. Instytut Józefa Piłsudskiego.
    1920 – 1931. Marszałek Józef Piłsudski idzie na czele grupy oficerów. Widoczny m.in. generał Leonard Skierski (na prawo za plecami marszałka).

Roman<br>Abraham
Roman<br>Abraham
Władysław<br>Anders
Władysław<br>Anders
Mikołaj<br>Bołtuć
Mikołaj<br>Bołtuć
Mieczysław<br>Boruta-Spiechowicz
Mieczysław<br>Boruta-Spiechowicz
Franciszek<br>Dindorf-Ankowicz
Franciszek<br>Dindorf-Ankowicz
Józef<br>Dowbor-Muśnicki
Józef<br>Dowbor-Muśnicki
Józef<br>Haller
Józef<br>Haller
Stanisław<br>Haller
Stanisław<br>Haller
Eugeniusz<br>de Henning-Michaelis
Eugeniusz<br>de Henning-Michaelis
Edmund<br>Kessler
Edmund<br>Kessler
Franciszek<br>Kleeberg
Franciszek<br>Kleeberg
Ludwik<br>Kmicic-Skrzyński
Ludwik<br>Kmicic-Skrzyński
Tadeusz<br>Kutrzeba
Tadeusz<br>Kutrzeba
Mieczysław<br>Linde
Mieczysław<br>Linde
Aleksander<br>Litwinowicz
Aleksander<br>Litwinowicz
Józef<br>Olszyna-Wilczyński
Józef<br>Olszyna-Wilczyński
Gustaw<br>Orlicz-Dreszer
Gustaw<br>Orlicz-Dreszer
Ryszard<br>Paszko
Ryszard<br>Paszko
Józef<br>Piłsudski
Józef<br>Piłsudski
Tadeusz<br>Rozwadowski
Tadeusz<br>Rozwadowski
Stanisław<br>Rouppert
Stanisław<br>Rouppert
Juliusz<br>Rómmel
Juliusz<br>Rómmel
Władysław<br>Sikorski
Władysław<br>Sikorski
Leonard<br>Skierski
Leonard<br>Skierski
Felicjan<br>Sławoj Składkowski
Felicjan<br>Sławoj Składkowski
Wiktor<br>Thommée
Wiktor<br>Thommée
Michał<br>Tadeusz Tokarzewski-Karaszewicz
Michał<br>Tadeusz Tokarzewski-Karaszewicz
Józef<br>Unrug
Józef<br>Unrug
Bolesław<br>Wieniawa-Długoszowski
Bolesław<br>Wieniawa-Długoszowski
Włodzimierz<br>Zagórski
Włodzimierz<br>Zagórski
Lucjan<br>Żeligowski
Lucjan<br>Żeligowski