Włodzimierz Zagórski herbu Ostoja

Odznaczenia

  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
  • Krzyż Walecznych (czterokrotnie)
  • Kawaler Orderu Legii Honorowej (Francja)
  • Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry)
  • Krzyż Zasługi Wojskowej III klasy (Austro-Węgry)
  • Order Żelaznego Krzyża II klasy (Prusy)
  • Oficer Orderu Legii Honorowej (Francja)
  • Oficer Orderu Zasługi (Rumunia)
  • Komandor Orderu Gwiazdy (Rumunia)
  • Komandor Orderu Legii Honorowej (Francja)
  • Wielki Oficer Orderu Gwiazdy z mieczami (Rumunia)

Cytaty:

„Rozmowa z nim utwierdziła mię w tem samem, co wszystkie uprzednie rozmowy, wrażeniu, że generał pragnął, namiętnie pragnął i wyczekiwał sądu, w przekonaniu, że przed sądem wyjdzie na jaw jego niewinność i że sąd ten tem samem stanie się wyrokiem potępienia na jego oskarżycieli.”

Marian Zdziechowski

„Dezercję jego uważam za wykluczoną, tem więcej natomiast dają do myślenia słowa organu tzw. >sanacji<: dla nas sprawa jest jasną – jednym nikczemnikiem jest mniej na świecie.”

Marian Zdziechowski

Włodzimierz Zagórski herbu Ostoja

ur. 21.01.1882 r. w Saint-Martin-Lautosque we Francji – zaginął po 6 sierpnia 1927 r.

Naukę rozpoczął w Nicei, następnie studiował prawo i handel kolejno we Francji i w Austrii. W 1900 r. wstąpił do armii austriackiej. W 1910 r. ukończył Akademię Sztabu Generalnego w Wiedniu.

Dowodził VIII Brygadą Piechoty w Krakowie, rok później przeniesiono go do wywiadu wojskowego. Miał badać możliwości rosyjskich sił zbrojnych oraz polskich organizacji militarnych w Austrii, nakierowanych na walkę partyzancką. W okresie tym poznał Józefa Piłsudskiego. Na początku I wojny światowej został mianowany szefem sztabu Legionów Polskich, został więc niejako zwierzchnikiem Piłsudskiego. Sytuacja ta była zarzewiem późniejszego konfliktu dowódców. W 1917 r. przysiągł wierność cesarzowi Niemiec i zachęcał do tego innych, z miernym skutkiem.

W 1918 r. został usunięty z Legionów za działalność na szkodę armii austriackiej. Internowano go, ale wkrótce zwolniono, podobnie jak innych legionistów, dzięki cesarskiej abolicji.

W początkach formowania się Wojska Polskiego pełnił funkcję szefa Sztabu Generalnego. Organizował wtedy centralne instytucje wojska oraz formował nowe oddziały. Gdy władzę objął Piłsudski został zmuszony do opuszczenia służby. Powrócił do niej w czasie wojny polsko-bolszewickiej. Brał udział w Bitwie Warszawskiej, był szefem sztabu Frontu Północnego. W 1921 r. na własną prośbę został przeniesiony do rezerwy.

Zajmował się wtedy działalnością gospodarczą. W 1924 r. został szefem Departamentu IV Żeglugi Powietrznej Ministerstwa Spraw Wojskowych i wnioskował o zakup nowych maszyn z Francji. Dzięki jego decyzjom polskie lotnictwo w 1925 r. stało się jednym z najsilniejszych w Europie. Brakowało mu jednak kadry, dlatego przystąpił do rozwoju Szkoły Orląt w Dęblinie i warszawskiego lotniska na Okęciu.

Obóz Piłsudczykowski oskarżał go o frankofilstwo i niesprzyjanie polskiemu przemysłowi, nigdy nie znaleziono jednak jakichkolwiek dowodów malwersacji ze strony Zagórskiego.

W czasie przewrotu majowego opowiedział się po stronie rządu. Po zwycięstwie piłsudczyków został internowany i uwięziony razem z generałem Rozwadowskim. Obu zwolniono dopiero po reakcjach opinii publicznej w 1927 r.

Kilka miesięcy po zwolnieniu Zagórski zaginął na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie. Według prasy miał romans, według piłsudczyków zdezerterował, według brata Zagórskiego wyjechał do Egiptu i zajął się handlem. Z kolei Tadeusz Rozwadowski przez całe życie obwiniał się, że w czasie internowania przez przypadek skompromitował Zagórskiego, który później został uprowadzony i zamordowany przez Piłsudczyków.

Do dzisiaj los generała pozostaje jednak nieznany.

  1. Fot: Zbiory NAC. Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny – Archiwum Ilustracji.
    1920 – 1926. Włodzimierz Zagórski, generał brygady WP.
  2. Fot: Zbiory NAC. Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny – Archiwum Ilustracji.
    1925. Wizyta polskich lotników wojskowych w Hiszpanii. Generał Włodzimierz Zagórski na lotnisku rakowickim, w drodze powrotnej do Warszawy.
  3. Fot: Zbiory NAC. Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny – Archiwum Ilustracji..
    1925. Nieustalona impreza. Widoczni m.in.: malarze Stanisław Rzecki (siedzi z lewej w kapeluszu), Wacław Borowski (siedzi drugi z prawej w skórzanej pilotce) i generał brygady Włodzimierz Zagórski.
  4. Fot: Zbiory NAC. Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny – Archiwum Ilustracji.
    Sztab 2 pułku piechoty Legionów. W środku widoczny kapitan Włodzimierz Zagórski.
  5. Fot: Zbiory NAC. Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny – Archiwum Ilustracji.
    1924. Wizyta w Polsce brytyjskiego podsekretarza do spraw lotnictwa Williama Brauckera. Stoją od lewej: pułkownik Buckiewicz, generał Włodzimierz Zagórski, dyrektor Stefan Przeździecki, William Braucker, generał Władysław Sikorski, attache Emil Clayton, generał Stefan Suszyński, NN, dyrektor Witold Czapski, generał Kazimierz Dzierżanowski..
Roman<br>Abraham
Roman<br>Abraham
Władysław<br>Anders
Władysław<br>Anders
Mikołaj<br>Bołtuć
Mikołaj<br>Bołtuć
Mieczysław<br>Boruta-Spiechowicz
Mieczysław<br>Boruta-Spiechowicz
Franciszek<br>Dindorf-Ankowicz
Franciszek<br>Dindorf-Ankowicz
Józef<br>Dowbor-Muśnicki
Józef<br>Dowbor-Muśnicki
Józef<br>Haller
Józef<br>Haller
Stanisław<br>Haller
Stanisław<br>Haller
Eugeniusz<br>de Henning-Michaelis
Eugeniusz<br>de Henning-Michaelis
Edmund<br>Kessler
Edmund<br>Kessler
Franciszek<br>Kleeberg
Franciszek<br>Kleeberg
Ludwik<br>Kmicic-Skrzyński
Ludwik<br>Kmicic-Skrzyński
Tadeusz<br>Kutrzeba
Tadeusz<br>Kutrzeba
Mieczysław<br>Linde
Mieczysław<br>Linde
Aleksander<br>Litwinowicz
Aleksander<br>Litwinowicz
Józef<br>Olszyna-Wilczyński
Józef<br>Olszyna-Wilczyński
Gustaw<br>Orlicz-Dreszer
Gustaw<br>Orlicz-Dreszer
Ryszard<br>Paszko
Ryszard<br>Paszko
Józef<br>Piłsudski
Józef<br>Piłsudski
Tadeusz<br>Rozwadowski
Tadeusz<br>Rozwadowski
Stanisław<br>Rouppert
Stanisław<br>Rouppert
Juliusz<br>Rómmel
Juliusz<br>Rómmel
Władysław<br>Sikorski
Władysław<br>Sikorski
Leonard<br>Skierski
Leonard<br>Skierski
Felicjan<br>Sławoj Składkowski
Felicjan<br>Sławoj Składkowski
Wiktor<br>Thommée
Wiktor<br>Thommée
Michał<br>Tadeusz Tokarzewski-Karaszewicz
Michał<br>Tadeusz Tokarzewski-Karaszewicz
Józef<br>Unrug
Józef<br>Unrug
Bolesław<br>Wieniawa-Długoszowski
Bolesław<br>Wieniawa-Długoszowski
Włodzimierz<br>Zagórski
Włodzimierz<br>Zagórski
Lucjan<br>Żeligowski
Lucjan<br>Żeligowski